E stasira io vuogliu cantare e 'ssu cantu, l'affiru allu vientu 'ur è ccantu ma chissu è llamientu ppe' lla Calabria ch'è ttantu luntana.
Calabria bbella, si' tterra r'amure, è ttantu tiempu chi t'haju lassatu, ti, lu juru, nun signu scordatu, ogne jurnu te piensu re cchjù.
Ogner'ura ogne ssira, ogne nnotte tiegnu 'ncore 'na malinconia, ra Calabria la nostalgia e ccuntu l'ure chi puozzu turna'!
Io tiegnu 'ncore 'nu fuocu cocente, 'ntr lu piettu cce tiegnu 'na fiamma, Calabria bbella, si' ccuomu la mamma chi lu nume nun se po' scurda'.
Tutte le notti me sùannu ca tùarnu allu paisiellu re supra li munti e ccu' lli jìrita me fazzu li cunti ma su sbagliati e num pùozzu turna'! |
O Siela bbella, si' tutta 'nu 'ncantu, cummegliata re faghi e dde pini, si' 'ntricciata re ville e bbillini paravisu re felicità.
Terra mia luntana luntana, pienzu a ttio re matina a ssira signu malatu: la capo me ggira ccu' 'ssa pena 'um pùazzu campa'.
Cu' me vorra allu friscu assettare sutta l'umbra 'e 'na frasca re pinu e alla bbanna 'nu jascu re vinu e nu' canalicchju chi facissi "glu glu"
Ccu' 'nna scenca 'e crapiettu arrustuta o macaru cociutu a ttiella, rrittu rrittu a 'nna calabrisella ppe' potire 'sse pene scorda'!
Cu' 'na rìnnina vorra bbulare ppe' ttornare alla mia primavera... Si potissi, tornassi stasira e 'ssu core facissi sana'. |